Vier jaar later

Hi allemaal,

Alweer een tijd geleden, namelijk vier(!!!) jaar later. Ik zat mijn blog eens terug te lezen en dacht, misschien is het leuk om eens terug te blikken op mijn jaar in Amerika aangezien ik maandelijks nog best wel wat lezers heb!

Ik ben echt zo blij dat ik de keus heb gemaakt om een exchange year te gaan doen. Ik was nog erg jong, net 16, toen ik vertrok. Daarbij horen natuurlijk ook de onzekerheden en ongemakkelijkheden die je als puber hebt. De eerste paar maanden in Amerika had ik het best wel lastig, ik was nog erg verlegen en durfde niet zo goed op mensen af te stappen. Als ik één ding tegen mij als 16 jarige kon zeggen, zou het zijn: ”strike while the iron is hot” oftewel ”het ijzer smeden als het heet is”. Ik was achteraf gezien té afwachtend en nam niet genoeg initiatief om mensen te leren kennen. Ik weet wel van mezelf dat ik hier niet veel aan kon doen omdat ik echt heel heel heeeeeel erg verlegen was en heb daarom ook nergens spijt van.

In mijn tennisteam heb ik veel vriendinnen gemaakt die in 2017 en in 2018 ook nog naar Nederland zijn gekomen. Zelf ben ik in 2018 en twee keer in 2019 terug naar Amerika gegaan. Helaas kon ik in 2020 niet meer daarheen vanwege corona, maar dit heeft me wel eindelijk de kans gegeven om wat geld te sparen, haha. Ik heb nog altijd elke dag contact met drie vriendinnen uit Cali waar ik heel dankbaar voor ben. Ook heb ik nog vriendinnen waar ik wat minder contact mee heb, maar ik weet dat als ik in Amerika ben, ik sowieso welkom ben bij hun 🙂

Lang verhaal kort, mijn jaar in Amerika is echt ”life changing” geweest en ik raad het zeker iedereen aan om te doen als je de kans krijgt. Ik ben er zeker door gegroeid en ben toch een stukje volwassener geworden daardoor.

Geen idee of iemand dit überhaupt leest, lol, maar ik dacht misschien leuk voor mensen die een exchange year op de planning hebben staan 🙂

XOXO Josephine

5 gedachten over “Vier jaar later”

  1. Leuk dat ik nog een berichtje van je lees. Ik ben nog steeds benieuwd wat je nu aan het doen bent zo lang al weer in Nederland. In onze tijd bestond dit bijna niet dus ik vind het stoer dat je dat gedaan hebt. Heel veel succes verder met alles wat je van plan bent!
    Grtz.
    M.Kalkhoven

    Like

  2. Ha Marc,
    Dat is lang geleden!! Ik heb in februari mijn MBO bouwkunde in Utrecht afgerond en ben deze week begonnen aan de HBO Toegepaste Psychologie in Amsterdam! Hoe gaat het met u? Nog steeds werkzaam op DaCapo?

    Like

  3. Hartstikke leuk om te lezen hoe het nu met je gaat, Josephine. En het heeft je veel gebracht. Wat doe je tegenwoordig?

    Groet,
    Susan van Eerden

    Like

    1. Hee Susan, sorry voor de late reactie! Ik studeer nu Toegepaste Psychologie aan de Hogeschool van Amsterdam en woon in Utrecht omdat ik daar eerst 4 jaar de MBO opleiding bouwkunde heb gevolgd! En jij? Nog steeds werkzaam als lerares?

      Groetjes Josephine

      Like

Plaats een reactie